Meer over visuele structuur

Zeggen dat ‘de visuele structuur de manier is waarop de ogen de fysieke structuur waarnemen’ (zoals hier gedaan) suggereert een één-op-één-relatie tussen beide. Maar zo simpel is dat nu ook weer niet. Waarnemen is een ingewikkelde kettingreactie die begint met licht dat in het oog valt, daar wordt geregistreerd en ‘verwerkt’, door de oogzenuw gaat, omgezet wordt in elektrische impulsen die langs uiteenlopende routes door middel van chemische overdracht tussen hersencellen voorlopige beelden vormen die worden gecheckt en bijgesteld d.m.v. vergelijking met beelden die in het geheugen liggen opgeslagen totdat een eindbeeld wordt gevormd en geïnterpreteerd. Wat we uiteindelijk ‘zien’ is niet noodzakelijkerwijs een plaatje van de werkelijkheid buiten ons.

Een verbijsterend voorbeeld van de wonderlijke manier waarop fysieke structuren kunnen worden waargenomen zijn diverse studies over de perceptie van Japanse rotstuinen. (Zie twee Engelstalige artikelen, met een link.)

*
artikelen

Van Tonder, G.J., M.J. Lyons, and Y. Ejima, ‘Perception Psychology. Visual structure of Japanese Zen garden.’ In:  Nature 419 (2002), 6905), 359-360.
Miura, Kayo & Haru Sukemiya, ‘Visual Impression of Japanese Rock Garden (Kare-sansui): From Point of View of Spatial Structure and Perspective Cues.’ In: Proceedings of International Symposium on EcoTopia Science 2007, ISETS07 (2007) (Link)

 

 

error: